Om op te vreten: auberginetaartje met oude kaas

Dit is Boris.

Boris is een Bont Bentheimer varken.

Is hij niet om op te vreten?

Ik ontmoette Boris afgelopen zaterdag, tijdens een rondleiding van Slowfood Utrecht op Moestuin Maarschalkerweerd.  In een klein gezelschap van zo’n 10 Slowfooders werden we door S., tuinder van de Moestuin én lid van Slowfood, rondgeleid.

We kwamen Boris al snel tegen. Even nadat wij de kassen hadden bezocht met raapsteeltjes, verveine, en kleine tomatenplantjes (13 soorten!), kwamen wij bij het veldje waar hij met zijn vriendje aan het spelen was.

Met wapperende oortjes kwam hij enthousiast op ons af gerend. En maakte hij ons, met een steeds luider wordend geknor,  duidelijk dat hij wel wat te eten wilde. Én dat de conversatie, over wat er allemaal voor lekkers te fabriceren is met een Bentheimer varken, niet op zijn plek was. In ieder geval niet zo vlak naast zijn veldje. Waar hij het met zijn grote oren allemaal kon horen.

Maar ja…

Ik kan het niet mooier maken. Dit varkentje, met dezelfde naam als een van mijn neefjes, zal op termijn in de pan belanden. En in de worst. En misschien wel op jouw bord. En dat is vervelend. Heel vervelend zelfs. Want inmiddels kennen we Boris en vinden we hem heel schattig en lief.

Maar ja…

Tegen de tijd dat dit gebeurt, heeft Boris wel een geweldig leven gehad. Hij heeft de ruimte gehad, hij heeft kunnen spelen, kunnen wroeten in de aarde, hij heeft lekker mogen eten, en heeft uitgebreid de tijd gehad om langzaam groot te groeien. En daarmee past Boris bij het Slowfood-Principe: 

Ø  het principe dat voedsel puur en eerlijk moet zijn;

Ø  dat er rekening wordt gehouden met dierenwelzijn; en

Ø  dat het met aandacht en zorg is geproduceerd. 

Boris past ook bij de ambitie van Slowfood om biodiversiteit te stimuleren en oorspronkelijke authentieke rassen terug te brengen in het (Nederlandse) landschap en op de (menu)kaart. De voedselketen is immers kwetsbaar als deze afhankelijk is van slechts 1 soort of enkele soorten en rassen. Daarom is het mooi dat de Bonte Bentheimer is herontdekt en met de hulp van enkele enthousiaste en kleinschalige varkenshouders een comeback maakt.

Maar ja….

Dat wil niet zeggen dat ik het niet heel erg vind dat zo’n lief gestippeld varkentje met flapperende oren uiteindelijk bij iemand op zijn of haar bord beland. Maar als je geen vegetariër bent zoals ik, is het misschien niet zo verkeerd er af en toe eens op gewezen te worden wat je precies eet. Zodat je de volgende keer misschien niet gedachteloos een karbonaadje of biefstuk in de pan gooit.

En daarom is het ook mooi dat de biodiversiteit waar Slowfood zich hard voor maakt, zich zeker niet alleen richt op vlees en vis. Maar ook op ook bijzondere kazen, zoals de messeklever, en op heerlijke en bijzondere groenten, zoals die uit Moestuin Maarschalkerweerd.

Een paar bijzondere peulvruchten van de Moestuin Maarschalkerweerd

Ø  Meer info over Slowfood vind je hier:  www.slowfood.nl

Ø  Meer info over Moestuin Maarschalkerweerd vind je hier: www.moestuinutrecht.nl

Auberginetaartje met oude kaas en winterpostelein

Natuurlijk eten we na dit verhaaltje over Boris een vegetarische maaltijd. Het is een heerlijk en eenvoudig taartje, dat een variatie is op een recept dat ik ooit leerde bij een kookles van Librije. Het is voldoende als voorgerecht voor 4 personen.

Ingredienten:

·         1 aubergine

·         1 kleine knoflookteen

·         ½ theelepel gedroogde tijm

·         30 gram oude kaas (geraspt)

·         2 blaadjes bladerdeeg

·         Zout

·         4 plukjes winterpostelein

·         4x 3 tomaatjes aan een takje

·         wijnazijn en olie naar smaak

Bereiding:

1.       Verwarm de oven voor op 200 graden.

2.       Prik meerdere gaatjes in de aubergine en leg deze circa 30 minuten in de oven, of in ieder geval tot hij gerimpeld is en zacht van binnen (voorzichtig knijpen).

3.       Vet een ovenschaaltje in en verdeel de bladerdeeg over de bodem. Prik hier op meerdere plekken wat gaatjes in met een vork. Zet de schaal tien minuten in de oven.

4.       Strooi over de bodem van de taart de geraspte kaas en zet het schaaltje 5-10 minuten terug in de oven (check wel tussendoor of het bladerdeeg niet te donker wordt).

5.       Schep intussen met een theelepel het vruchtvlees uit de aubergine en doe dit in een mengkom. Voeg de knoflookteen toe en zet de staafmixer hier even in tot de knoflook helemaal is vermengd met de aubergine.

6.       Voeg de tijm toe en breng het mengsel op smaak met zout. Je mag best wat zout toevoegen.

7.       Haal de taartjes uit de oven en vul ze met de auberginevulling, en zet ze terug in de oven. Bak ze nog 10 minuten of tot ze mooi goudbruin en heet zijn. Leg de tomaatjes de laatste vijf minuten naast de taartjes in de oven op een aluminiumfolietje.

8.       Breng de winterpostelein op smaak met wat azijn en olie. De sla mag best een tikje zuur zijn.

9.       Haal de warme taartjes uit de oven en serveer met de salade.

10.   Breng een toast uit op Boris en geniet van je vegetarische maaltijd.